Tommel ned fra meg. Eg har, som dei fleste andre på min alder, sett filmen, og den er jo morosam. Men herregud, så kjempeskuff boka var. Delen om Alma og Artur, som dyttar pikken sin mot låret hennar (og er heile filmen, eigentleg) er berre 1/4 av boka. Og det einaste verdt å lese, sjølv om det berre er eit par scener frå filmen.

Resten av boka er liksom berre Maria, som studerer og arbeider som reinhaldsarbeider i Bergen, og mora til Maria i Førde, som får ei slags feministisk midtlivskrise. Maria skriv eit føredrag i sosiologi om livet sitt som reinhaldsvikar (og som kva som helst univers ville gitt F). Mora hennar, «Kona til Sebjørn» oppdagar at ho ikkje har noko liv, og bestemmer seg for å sitje på røykjerommet til den lokale nepefabrikken (som ho ikkje arbeider for) og stikk av til Oslo for å lenke seg fast på Stortinget. Artig idé, men tjaaaa. Nei, det funker ikkje. Ikkje som ungdomsbok!

Dette skal jo vere ein ungdomsroman, og eg liker gjerne romaner som er skrivne på ein spontan, absurd og kreativ måte – men denne sleit eg med. Den er for innvikla til at ein normal ungdomsskuleelev ville likt den (trur eg), men for barnsleg for ein vaksen. Ei omtale av ei anna av bøkene hennar vert kalla noko nytt og eige, men for min del kom det ikkje naudsynt noko positivt ut av dette «nye og eige» (unnteke temaet ungdomsseksualitet, som absolutt bør belysast meir). Det er få bøker eg ikkje liker, men denne var, vel – unødvendig for min del. Ikkje verdt strevet.

Forlag: Det norske samlaget
Utgivelsesår: 2005

Fleire bøker av Olaug Nilssen finn du HER.