Det er ikkje thrillarar og krim eg les mest av, så eg prøver å vite på førehand at den typen bøker er GODE før eg les dei. Og etter å ha hørt denne boka bli skrytt opp i skyene, tenkte eg at det fekk stå til. Og eg kan love deg at skrytet var berettiga.

Amy er sporlaust vekke. Ektemannen Nick vert raskt politiets hovudmistenkt av mange grunner: han smiler heile tida, er altfor roleg, lyg i bøttevis til politiet og har ikkje alibi (og det er berre til å starte med!). Nick veit ikkje kva han skal tru, og leiter desperat etter eit svar – som i tillegg må reinvaske han. Og det viser seg å vere mykje lettare tenkt enn gjort, når han byrjar å mistenkte at Amy har forsvunne av fri vilje.

Boka er delt inn i 3 delar, og i kvar del vekslar vi mellom Amys og Nicks perspektiv på ekteskapet deira. Eg visste (dessverre) frå før sånn ca korleis boka enda, så det la jo ein dempar på overraskingsmomentet, men fy søren for ei spenning det likevel var. Eg var ikkje heilt nøgd med slutten, eg hadde håpt det vart annleis – men (dessverre?) var slutten realistisk og tru mot resten av boka. Heile greia vart slukt på ein dag, for eg slapp (heldigvis) å leggje den i frå meg. Og no har eg tenkt å sjå filmen, for eg er ganske nysgjerrig på korleis ein kan filmatisere denne psykologiske thrillaren. Og så kjenner eg at det er fint å vite at når eg kjem heim i frå ferien, ligg dei andre bøkene hennar og ventar på meg.

Forlag: Font forlag
Utgivelsesår: 2013