Denne forteljinga er inspirert av verkelege hendingar og personar, ikkje minst den verste og mest frykta av nazidoktorane under andre verdskrigen, Doktor Josef Mengele, som jobba i Auschwitz og som hadde tilnamnet «Dødens engel». Dette er ein del av forordet til stykket. Resten av forordet presiserer at sjølve stykket er oppdikta og ikkje historisk etterretteleg. Det er skrive for eit prosjekt om andre verdskrig av Det Norske Teatret.

Dette er eit intenst lite stykke, der vi følgjer Josef Mengele i ulike aldrar. Det er tre periodar av livet hans, delt opp av eit kor og Hippokrates. Det er eit dykk inn i menneskelegheit, grusame handlingar, naturens eigen natur og om å ville det beste. Det handlar om vitskap, legekunst, forsking og ikkje minst – målet med forskinga. (Og det fungerer skikkeleg godt på nynorsk! Eigentleg gjer vel det meste drama det?)

Det vil ta deg ein halvtime å lese ut denne tynne boka, men bruk litt ekstra tid og nyt den! Det gjorde i alle fall eg.

Forlag: Cappelen Damm
Utgivelsesår: 2016