Boka er eit leseeksemplar frå Norli

Denne boka har jo vorte ein liten snakkis sidan den kom ut, og hoppa ganske raskt inn på bestselgerlistene for sakprosa. Når eit leseeksemplar kom inn i butikken kunne eg ikkje dy meg, mest på grunn av det utruleg kule coveret.

Eg kan seie etter berre 40 sider at dette ikkje er ei «ekte» dagbok. Altså, det kan godt hende at dette er skrive av ei jente på min eigen alder, men eg synest det er så vanvittig tydeleg at denne «dagboka» har jenta skrive for å gi den ut. Det er ikkje ei «hundre prosent usensurert dagbok» i den forstand at jenta berre har notert ned kvardagen sin og SÅ bestemt seg for å prøve å publisere den. Det er ganske misvisande, etter mi meining, å kalle det «bekjennelser» og gudveitkva. Det er ei ung jente som fortel om livet sitt, og prøver å skrive djupe (dårlege) essay, endå dårlegare skjult som dagbokinnlegg. (Eg nekter i alle fall å tru på at den er ekte.)

Eitt av spørsmåla A.N.P. stiller dagboka si er om ho har ein unormal vennegjeng eller om ein berre aldri høyrer om folk sine sjuke tankar og handlingar. Eg haller ekstremt mot det første, for desse greiene er faen ikkje normale. Uansett kor normalt seksualitet er, så er enkelte av desse greiene berre seriøst fucka. Og warning/spoiler: boka inneheld dickpics. Er det i det heile tatt lovleg??

Elles kan eg seie at det meste som står i boka er totalt ekkelt. Sitat: «Jeg vil slikke flere hårete rumpehull.» Altså, eg er heilt for at seksualitet er normalt, men litt må det gå an å halde privat. Eg veit ikkje heilt kva eg skal seie. Eg kan jo sitere ein kollega: dette er eit makkverk. Det er faktisk noko av det verste eg har lese. Både innhaldet, skrivemåten… At dette er publisert, er på grensa til flaut. Stryk det. Det ER flaut. Ikkje kast vekk tida di på denne boka, uansett kor poppis den er for tida.

Forlag: Kagge
Utgivelsesår: 2017