Boka er sponsa av Tiden forlag

Korleis kan ein ikkje bli nysgjerrig på ei diktsamling skriven av ein debutant, som allereie i sitt første leveår har kome i TRE opplag? (Og som i tillegg er så fin og rosa?) Svar: Ein kan ikkje la vere. Og faktisk skal ein berre vere glad til, for dette er ei bok som er verdt å få med seg, spesielt viss ein er ei ung jente. Denne diktsamlinga imponerte stort.

For det første er den så utruleg lett å kjenne seg att i! Kanskje vaksne ikkje kan relatere til innhaldet like lett som Skam-generasjonen kan, med dagens kjærleiksforhold med hooking og fuckboys. Eller for å sei det enklare: dikta handlar om kjensler som ikkje vert gjengjeldt. (Eller kanskje berre éin forelskelse?) Dei andre dikta handler om psykiske lidingar, og fleire av dikta overlapper desse to temaa.

For det andre er dikta velskrivne, lettleste og ikkje minst enkle å forstå. Med andre ord: perfekt tilpassa målgruppa si. Eg tenkte eg skulle plukke ut nokre gullkorn som døme, men dess fleire dikt eg leste, dess meir skulle eg gjerne gjengitt heile boka. For eksempel:

jeg burde være mer sosial
eller
jeg burde tenkte at
jeg burde være med sosial

Slår det ikkje deg i magen? Eg trur vi er mange som har kjend på den kjensla som er skildra her. Gudane skal vite at eg har. Og det med å vere forelska i nokon som aldri kjem til å bry seg om deg på den same måten? Been there, done that. Derfor var det ein trøyst å lese desse dikta, litt som ein klem, faktisk. Slik som dette:

vi har ingenting
til felles
bortsett fra
at vi ikke elsker
meg

Herregud. Eg skulle ønske at eg hadde skrive denne boka. Faktisk, eg kunne nok ha skrive denne boka, for alle dikta traff meg så altfor presist. Eg gret fleire gonger når eg leste. (Eg trur det er fyrste gong eg har grått av ei diktsamling!) Eller kanskje er det slik at den ikkje traff meg, men eit «oss»? Det er fint å vite at ein ikkje er åleine. Og det er endå finare når lyrikk kan få fram denne kjensla.

Dette er vakker lyrikk om ulukkeleg kjærleik, depresjon og andre psykiske lidingar, å vekse opp og å vekse i frå. Og ikkje minst om å sitte fast. Eg veit allereie at eg vil nappe denne ut av hylla fleire gonger i framtida. Dette er ei av dei mest rørande leseopplevingane eg har hatt på veldig lenge, og eg kan trygt anbefale boka.

Forlag: Tiden
Utgivelsesår: 2017