Ei nydeleg historie om familie og våre kompliserte kjensler for kvart familiemedlem. Ein er jo glad i dei, men gud så lyst ein kan ha til å klabbe til dei innimellom og. Denne boka viser denne fine balansen, i løpet av en desembermånad. Ikkje la deg lure av vaskelappen og kva den fortel om handlinga. Dette er handlinga:

Under andre verdskrig møter vi Anna i Italia, som driv ein jødisk barneheim. Når ho skjøner at ho kanskje ikkje vil overleve krigen, sender ho det kjæraste ho eig til kusina Filomena, som emigrerer til USA. Dette er glassarven: juleornament i glass i tolv deler. Filomena deler ut desse kvar for seg til familiemedlem og vener i løpet av dei neste 60 åra. Så plutseleg sit ho gamal og litt bitter, døtrene hennar har ikkje lenger kontakt og alt er litt ødelagt og feil. Ho treng meir pleie, men nektar å flytte frå kjøkkenet sitt til ein eldreheim. Men så går ho med på det, på eitt vilkår: familien skal feire jul i lag i den vesle leiligheita hennar. Og så startar kaoset.

Vi les historia der kvart kapittel blir fortalt av eit nytt familiemedlem. Vi les om usikkerhet, såra kjensler og sakn. Forhold mellom søsken, svigermødre og -døtre, barn og ektefeller. Ei bok full av julemirakler og familiekjærleik.

Forlag: Juritzen
Utgivelseseår: 2011