Boka er sponsa av Cappelen Damm

Denne boka var noko heilt anna enn eg forventa den skulle vere. Eg trudde den skulle handle om ein tenåring som rømmer frå bestemora og blir venn med ei farga kvinne (vi er i sørstatane i 1963). Men, nei. Starla er nemleg berre 9 år gamal.

Starla bur ho bestemora. Faren arbeider på rigg, og mora flytta til Nashville for seks år sidan for å bli berømt. Starla hater den sure og krevande bestemora, og etter ein slåsskamp, krangel og litt panikk, stikk ho av. Ho skal til Nashville – til mora. Ho får haik hos ei farga kvinne, og alt kunne eigentleg gått heilt fint – om ikkje den farga kvinna hadde teke med seg ein kvit baby frå ei kyrkjetrapp. Kvinna tek ho med seg heim, men mannen hennar er ikkje nøgd med situasjonen på nokon måte. Starla oppdager raskt nok at kanskje det ville vore betre å bli heime.

Dette er jo ein historisk sørstatsroman i ein forstand, men det er ikkje det typiske «hvit pen jente forelskar seg i farga gut»-opplegget. Om du tenkjer deg ei krimbok der eit barn er forsvunnen, er dette den manglande biten. Dette er frå barnets side. Ein får verkeleg kjensla av at det er eit barn som fortel historia (og det er det jo), med morsomme observasjonar, litt manglande forståing, mykje godhet og naivitet er det utruleg fint fortalt. Om du likte Det blå rommet av Susan Henderson, vil du elske denne!

Forlag: Cappelen Damm
Utgivelsesår: 2015

Fleire bøker av Susan Crandall finn du HER.