I tilfelle nokon ikkje har fått det med seg, så elskar eg sørstatsromanar. (Det er nesten så eg burde ha ein eigen kategori for dei på bloggen.) Og ja, dette er jo ein av dei mest klassiske og kjende av dei moderne sørstatsromanane, og eg kan ikkje fatte at eg ikkje har somla meg til å lese denne før no.

Boka fortel tre parallelle historier: ei om den svarte hushjelpa Aibileen; ei om Aibileens venninne og også svart hushjelp, Minny; og ei om Skeeter, ei kvit ung kvinne som bestemmer seg for å skrive ned Aibileen og Minnys historier om korleis det er å vere ei svart hushjelp hos «hvite fruer» i 1960-talets Mississippi. Men lite går som planlagt, og kvar av dei tre, sterke kvinnene opplever kor mykje dei må ofre for å stå opp for seg sjølve og det dei trur på.

Dette er ein varm og glimrande roman. Den er fylt av vennskap, ambisjonar, historie, og ikkje minst av sjølvtillit. Den skildrar karakterane skummelt ærleg, på godt og på vondt, så eit sit ikkje att med kjensla av at dette var ei skikkelig klissete bok der alt gikk bra for alle «dei snille». Så løp og kjøp boka, eg er sikker på at du vil kose deg med den like mykje som eg gjorde! (Og endeleg, kan eg sette meg ned å sjå filmatiseringa av boka.)

Forlag: Cappelen Damm
Utgivelsesår: 2010