Leseeksemplar

Denne boka var ein ganske underlig leseopplevelse. Stort sett ein god ein, men det var noko som skurra. Språket var litt rart. Det var morsomt, men kanskje litt for bokleg? Som om forfatter eller hovudperson i boka er klar over at det er ei bok, og forteller-forteller historia. Om det gir meining. Eg er litt usikker. Det er verkeleg gripande og du blir engasjert, men likevel er det ein eller annan gnist som mangler, og det kjennest ofte litt påtatt ut heile greia.

Men handlinga er ganske så original og kul! Ei ung kone reiser til Hellas for å leite etter mannen sin som er på researchtur, fordi svigermora presser henne etter å ikkje ha høyrd frå sonen på ei stund. Kona reiser motvillig ned, for ho er sånn eigentleg ikkje kona hans lenger. Dei er separerte, men dei har ikkje fortalt det til nokon enno. Ho har faktisk fått seg ny sambuar allereie. Når ektemannen viser seg å ha hatt eit forhold til ei jente på hotellet dei begge bur på, og at han er forsvunnen uten spor, starter eit merkeleg skodespel der ho må vere den forsmådde kona, den bekymra kona og den kjærlege kona.

Som sagt, kult. Eg veit ikkje heilt om eg trur på dialogane og alt som skjer undervegs, men så er jo heile greia litt absurd. Det tok lang tid frå eg plukka opp boka i starten av oktober til eg las den ferdig no i januar, men eg synest det var litt vanskeleg å kome i gang skikkeleg. Siste halvdel gikk raskt unna, så interessant er den jo!

OBS! Legg merke til at det er eit sitat av Knausgård på omslaget. Det er jo litt kjekt, då. Heia Noreg, liksom.

Forlag: The Clerkenwell Press
Utgivelsesår: 2017