Boka er sponsa av Cappelen Damm

For ei utrulig fin bok! Om du leitar etter ei feelgoodbok som ikkje er ei tåredryppande kjærleikshistorie, er dette verkeleg boka for deg. Den handlar om familie, tap, å vere sterk og ikkje minst å leve livet til det ytterste. Den er behageleg skrive med mykje varme, og med akkurat rett mengde klisjear.

Denne historia om Lolly, dottera Arden og barnebarnet Lauren vert fortalt gjennom kvar av dei ulike charmane (dei små tilhenga på smykker) Lolly har på armbandet sitt. Kvar charm fortel ein viktig del av historia til Lolly, mora hennar og bestemora hennar, historier korkje Arden eller Lauren visste om. Arden og Lauren må gå djupt i seg sjølve i løpet av boka, for å finne ut korleis dei vil leve, for hittil har ingen av dei vore særleg lukkelege.

Viola Shipman er eit pseudonym, for memoristen Wade Rouse. Ein mann. What? Ikkje for å vere sexist, men har ein mann verkeleg skrive ei så fin «damebok» som går så djupt inn i tre kvinner? Eg kjenner meg like sjokkert som då eg fann ut at Blomstene i Shanghai var skriven av ein mann. Bare, wow. Då lurer eg berre på kvifor menn ikkje kan steppe up og lese slike bøker sjølv? (Eller innrømme at dei les dei i smug.)

Forlag: Cappelen Damm
Utgivelsesår: 2016