Leseeksemplar

Kvelande kjærleik er den første romanen til Elena Ferrante, og den tynnaste og kanskje den ikkje-beste? Den er bra (som alt anna), men eg synest både Svikne dagar, Den dunkle dottera og Napoli-kvartetten er mykje betre. Og det er jo eigentleg ein god ting, at forfatterskapet berre blir betre og betre!

Tema i boka er som vanleg forhold mellom kvinner, og eit mor-datter-forhold faller jo absolutt innanfor den kategorien. Denne boka handler meir spesifikt om forholdet mellom Delia og mora hennar, og Delia si oppleving av barndommen sin. Forholdet til mora er ganske skada; Delia misliker ho eigentleg. Ho vil ikkje ha henne nær seg, ho er ganske frastøtt av henne. Og så drukner mora, berre i ført nytt, sexy undertøy. Delia oppdager at mora har hatt kontakt med ein mann frå fortida hennar, og blir dratt rett tilbake til barndommen og bruddet mellom foreldra. Ho må grave litt i minnene sine og dei nyare hendingane, og det er eit ganske hardt slag å sjå på ein forelder og oppdage at vedkommande berre er eit menneske.

Eg treng vel ikkje seie noko om språket? Om du ikkje har fått meg deg korleis Ferrante skriver enno, så veit eg ikkje kva eg skal gjere. Kort sagt: rått, flott og ærleg. Brutalt. Munnleg. Det flyt, enkelt og greitt.

Og eg treng vel i alle fall ikkje seie at eg anbefaler den?! Herregud, det er Ferrante. Les, for faen! (Om du liker Ferrante, for det er jo ein elsk/hat-situasjon. I alle fall om du ikkje liker nynorsk. Noko du burde.)

Forlag: Samlaget
Utgivelsesår: 2018

Fleire bøker av Elena Ferrante finn du HER.